BUGÜN DEĞİL HERGÜN BİZİM OLSUN

Engelli çocuklar ve onların engel tanımayan anneleriyle ilgili ne kadar çok gizli kalmış muhteşem hikayeleri vardır. İnsanların engelli yerine üzülerek söylüyorum özürlü kelimesi hala kullanılmakta.
Çok üzücü…

Bu meleklerimizin anneleri en büyük rehber oluyor. Bu güzel anneleri dinleseler, seslerini duyurabilseler nelerin değişeceğini, nelerin olması gerektiğini anlarsınız.

Bizim gibi gönlü yorgun kadınları dinleyin, hayatın zorluklarını, sevgi neymiş öğrenin ki hep birlikte Allahımıza şükredelim. Hatta bizleri ezik, acınacak durumda görmeyin ve en önemlisi bizim tertemiz duygularımızla oynamayın lütfen.

Bizlerin de hayatımızı bu mücadelenin içinde sizler gibi yaşamamıza izin verin. Bu gönlü güzel yürekli kadınlar, yıllardır engelli çocuklarıyla yasadıklarını kâğıda dökseler roman olur.

Evet bende özel çocuklu bir anne olarak geçmişimden bu yana rahatlamak için hep yazılara döktüm içimi, kimseye anlatamadım, korktum yanlış anlaşılmaktan. Ama şimdi kendime güvenerek özgürce her şeyi yazıyorum.
Ben ve benim gibi anneleri meleklerimizi..
Tamam içimiz rahatlıyor ama yazılarımızı kâğıda dökmek o an hiç kolay olmuyor.

Özel bir çocuğa sahip olmak nasıl bir duygu bilir misiniz? bilemezsiniz anlamak için yasamak gerekiyor. Hep mücadeleleri yazıyorum birde onlarda gerçek sevgiyi gördüğümüzde yazmam gerekiyor. Günahsız tertemiz bir sevgiyi yaşatıyorlar. Allahım bu duyguyu bizlere yaşatıyor mucizelerimizle.
Soruyorum size herkesin özel çocukları var mı? Yok.

Güzel Allahım bizleri özel seçmiş ki bizlere hediye vermiş.

Biliyor musunuz bizler sadece anne olmuyoruz, çocuğumuzun kendisi oluyoruz. An an ne düşündüğünü gözlerinden okuyabiliyoruz. Çocuğunla sende engelli oluyorsun bu hayatta.

Evden dışarıya çıktığımızda insanların bakışlarına maruz kalıyoruz. Kendilerine bakıldığını anlıyorlar. Diğer çocuklar gibi sokağa çıktıklarında çocukluğunu yasamak istiyorlar ama o bakışlarla mücadele etmek zorunda kalıyorlar. Nildem hemen belli ederdi. O güleç kızımın hemen kaşları çatılırdı, hatta çocuğumun yanında bile geçmiş olsun yaşayacak mı diye bana soruluyordu. Böyle bir anneye bu sorulur mu sizce? Bırakın bana sorulmasını kızım duyuyordu.
Anne ben ölecek miyim diye sorardı. Bende hayır kızım kötü bir şey söylemedi teyze.. sadece Allahım sizleri seviyor ya cennette sizlere oyun parkı yapmış teyzede oraya gitmek istiyormuş ama onlar gidemez bizler gideriz oyun parkına derdim.
Hayatımız tiyatro oynamakla geçiyor. Büyük küçük insanlardan yanımızdan geçerken aaaa sakat bakın sözünden bıkmıştım. Yada bazı insanlar çocuklarını bizden uzaklaştırırlardı çocukları korkmasınlar diye. Biz anneler bu durumu çok rahat hissediyoruz. Benim kızım sakat kelimesini duyduğunda ben sakat değilim sadece bacaklarım oynamıyor derdi.
Engelsiz insanlar bizimde bir insan olduğumuzu anlayamıyorlar. Bunu kabullenin artık. Bizde insanız, bizde sizin sahip olduğunuz hayata ve haklara sahibiz. Bizlerde özgürüz… Özgür!!! anlayın artık. Yormayın bizleri!!! Bizler sizlerle mücadele etmekten çok YORULDUK!!!
Bizim gibi anneler bir başka oluyor!! duyarlı özgüvenli sabırlı özverili..
Yine yine yine yazacağım… Muhteşem anneleriz ki biz. Ne mutlu bize. Meleklerimiz aklınızdan çıkartmayın yüreğimiz yüreğinizle..
Aslında yılın bir günü bizim günümüz olamaz her gün her zaman yanımızda olun.
Bir kere lütfen tekerlekli sandalyeye binip gezmeye çalışır mısınız?

O zaman bizi anlarsınız. O yolların bozukluğu!!!!

Kaldırımların çoğu yeri bizlere göre değil..
Kaldırımlara park edilmiş arabalar. Sizlere soruyorum bu çocuklarımız sizin de olabilirdi.. Sizler bu duruma kızmaz mıydınız???Bizlerle empati kurmanızı istiyorum.

Tüm engellere tüm eksikliklere rağmen seviyoruz!!! İyi ki sizleri bizlere bizleri de sizlere rabbim hediye etmiş.

Özel insanlar ve özel anneler olarak topluma emanetiz!! Size emanetiz!!! Bizlere sahip çıkın lütfen. Onlar bizim kral ve kraliçelerimiz baş taçlarımız.

Özel gününüz sadece bugün değil her gün kutlu olsun..