Yaklaşık bir aydır yazılarıma ara verdim. Ara verme nedenim; her şeyin güllük gülistanlık olması olması ile ilgili değil. İşler eskiden olduğu gibi ama daha da bir ivme kazanarak geriye doğru..
Yaklaşık bir aydır yazılarıma ara verdim. Ara verme nedenim; her şeyin güllük gülistanlık olması olması ile ilgili değil. İşler eskiden olduğu gibi ama daha da bir ivme kazanarak geriye doğru gidiyor.
Uzun bir süreden beri bir kitap üzerinde çalışıyorum. Bu kitabın taslağı ve düzenlemelerini tamamladım. Bir iki ay sonra umarım her şeyiyle hazır olacak. Bir dönemin anatomisi gibi bir kitap olacak. İsim önerilerine açığım.
Şimdi size geçtiğimiz gece ile ilgili bir olay anlatacağım. Köydeydim. Düzceye döndüm. Evde annem ve Babamla birlikteyiz. Yatsı ezanından sonra babamla birlikte biraz daha sohbet ettik. Sohbet dediysem babam anlatıyor ben dinliyorum. Arada da konuyu ben açıyorum babam devam ediyor. Eskileri noktası virgülüne kadar anlatıyor. Ancak tarih günümüze yakınlaştıkça hatırlama oranı düşüyor. Şu anda oradan ayrıldığım iki saat oldu. Çoktan “bunlar zaten gelmezler. Raif nerede, 6-7 aydır gelmedi diye şikayet etmeye başlamıştır bile. Durumu Demansa daha yakın ama alzhaimere giriş durumunda. İki yıl öncesine kadar Sabah namazında tarlaya gidip yemek dahi yemeden akşamın karanlığına kadar durmaksızın çalışan adam şimdi evden çıkmıyor. Yatıyor, kalkıyor unutmaz sa namaz kılıyor yemek yiyor ve tekrar yatıyor. Hiçbir ağrısı sızısı, bedensel rahatsızlığı yok.
Babamla bir süre konuştuktan sonra ben baba yatalım istersen dedim. Yoksa sabaha kadar sohbet etmemiz mümkün. Şimdilik yakın çevresini unutmuyor.
Fazla uzatmayayım. Ben öyle deyince yattık. Genellikle yastığa yarım metre kala uyurum. Akşam da öyle oldu. Sonrasında bir rüya gördüm. Resmi elbise ileyim. Rütbem Albay. Benim birliktekiler ben hariç bir yere gitmiş. Birliğe misafirler gelecek. Geldiler . Ben onlara bir konuşma yaptım ev sahibi olarak. Ama esas enteresan olan gelenlerin içinde bir tek tanıdığımın olmaması. Alacağınız olsun beni yalnız bıraktınız. Konuşmam süresince bütün kadınlar ağlarken erkeklerin de bir bölümü ağlıyor. Konuşmam bitince bir tanıdık bulmak için aralarda dolaşıyor sohbet ediyoruz. Ama bir tek tanıdık yok. Bu olayın nerede geçtiğini de bilmiyorum. Sonra ter içinde uyandım. Allah a şükrettim gerçek değil diye. Emekli olduktan sonraki ilk askeri rüyam.
Bakın şu espriyi yapmayın “bir yerlerin açıkta kalmış” diye bu çok eski bir espri. Yaratıcı olun biraz. Hadi kalın sağlıcakla.
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)